Het madeliefje

Ga het niet lezen, het sprookje van Het madelief en de leeuwerik. Ik las het twee keer en het is echt gruwelijk wreed. Zucht. Tranen over mijn wangen. Knap dat je dat kunt met tekst. Dat terzijde.
Dit werk maakte ik dus geïnspireerd op het sprookje Het madeliefje van Hans Christian Andersen. Nummer zeven van mijn nieuwe serie met bloemen in sprookjes, vertellingen en mythes. Gemaakt op tweedehands tafellaken van damast met bloemmotief, genaaid met tweedehands en nieuwe garen en papier uit oude prentenboeken. Met proppen tweedehands katoen vastgezet in ronde lijst, gekregen als restmateriaal uit een kleine werkplaats.

Distel sprookje is rond

Nummer zes van de nieuwe serie met zonder naam is af. Geïnspireerd op verhalen met de distel in de hoofdrol.
In de tuin staan al weer uitgebloeide paardenbloemen. Gek genoeg moet ik dan denken aan het songfestival en aan wensen blazen, pffffffffffffffffff. Zo een wens de weide wereld in. Of beter nog je wens het universum in. Een wens kan ik zo snel niet bedenken. Er zit namelijk nu weer een liedje in de weg. Dat krijg je dus met een hoofd vol liedje. .... " Welkom in Europa. Blijf hier tot ik dood ga. Euro pa pa. Euro pa pa." ... Dan wens ik dat ik nog veel meer leuke dingen van Joost Klein zal gaan horen en zien.

Schotse distel

Voor mijn nieuwe serie met cirkels lees ik sprookjes over bloemen. Dit werk is geïnspireerd op verhalen van de distels in Schotland. Hoe Noormannen stilletjes op sokken aan land kwamen. Om de boel te veroveren. Daarna in de stekelige distels trapten en zo zichzelf, door een gil, verraden. Zou hier de held op sokken vandaan komen? Ik ga het niet eens opzoeken. Besluit nu dat dat het geval is.
Volgend werk is geïnspireerd op madeliefje. Gruwelijk sprookje overigens, met leeuwerik. Hopelijk is het werk wat er komt gezelliger dan het verhaal. Alvast wat foto's van madeliefjes uit onze tuin. Die staat vol. Ik doe net als vorig jaar mee aan 'Maai mei niet'. Het gras geeft zoveel bloemen. Mars denkt overigens dat, wanneer het juni is, ik een zeis nodig heb om het gras te maaien. Ik ben bang dat hij gelijk gaat krijgen. We kunnen er bijna een doolhof van maken. Nu een fijne plek voor insecten. Wie weet zijn die ook dol op doolhoven. Zou zomaar kunnen. Die spelen vast ook, net als andere dieren en mensen. Lekker spelen.

Borsjtsj

Sinds 1997 maak ik borsjtsj, rode bieten soep. Het recept van toen ligt nog ergens in een verhuisdoos. Samen met al mijn favoriete recepten uit de trapkast van ons vorige huis. Ik probeer het afgelopen jaar nu steeds een ander borsjtsj recept uit. Het is het nog niet. Toen kon ik de soep drie keer per dag eten. Zo verrukkelijk was de soep van dat recept. Wie weet als de verbouwing klaar is dat er dan tijd is voor het uitruimen van de overige verhuisdozen, die nu nog op zolder staan.
Deze soep deed ik uiteindelijk door de blender. Een prima alternatief. Toch verlang ik naar de soep van dat oude recept.
Van de resten maakte ik foto's. Wat is die reeks van fibonacci toch fascinerend, en die kleur van de bieten, zo mooi diep rood.

Wildrijk bos

Een zondagse wandeling door Wildrijk in Sint Maartensvlotbrug. Een klein bos met mooie kronkelige bomen en het staat nu vol met bloeiende wilde hyacinten. Op zondag ga ik meestal niet heel graag naar zulke plekken. Maar met de storm, regen en hagel voorspelling van maandag toch vandaag heen. Want na die buien staan de bloemen er misschien dinsdag er niet zo heel mooi meer bij. Het was genieten van het bos, de bloemen, de vogels en vogelgeluiden, het licht en de vlinders.

Het sneeuwklokje

Deze keer werk gemaakt geïnspireerd op het sprookje Het sneeuwklokje, ofwel Zomerzotte in het Deens. Een sprookje van Hans Christian Andersen. Wederom gebruikte ik garen op een mooi klosje van hout van mijn overleden Tante Jo. Heel mooi groen dit keer. Een groen die ook in het sneeuwklokje voorkomt, vind ik. Een stuk papier uit een tweedehands prentenboek geknikt, genaaid op een oud tafelkleed van damast met (jus) vlekjes en gepropt met stukken, proppen, katoen in een cirkel van eikenhout, restmateriaal uit een fijne werkplaats. Dat proppen blijft, denk ik. De eerste deed ik uit gemak, even snel, geen zin om de boormachine een een geschikt boortje te gaan zoeken. Nu ben ik dat blijven doen en het bevalt me.

Filterkoffie en sprookjes

Vanmorgen stopte onze koffie automaat ermee. Het apparaat zet verrukkelijke koffie. Maar wilde vandaag even met vakantie. Nou, dan doe ik dat ook. Tenminste zo leek het. Kamperen deed ik. Of alsof. Eigenlijk ben ik dol op kamperen, de eenvoud en een beetje onhandig rommelen op de vierkante meter. Die ouderwetse koffiefilter op een thermoskan smaakte verrukkelijk. Naast koffie drinken las ik heel de dag sprookjes met bloemen in de hoofdrol. Dit voor mijn nieuwe serie met cirkels van hout.

Doornroosje kleurt blauw en geel

Dit is nummer vier in mijn nieuwe serie (nu nog even zonder naam) met bloemen sprookjes. Genaaid met een klosje garen van Tante Jo. Die is al heel oud. Niet Tante Jo, dat klosje. Zij was heel oud toen ze overleed. Ik nam haar naaigerei mee. Alle sieraden waren al weg, gingen mee met een aangetrouwde tante. Lekker belangrijk. Ik voel me zoveel meer verbonden via haar naaigerei dan een gouden ring ooit zou kunnen. Een groot aantal klossen garen gebruik in niet meer. Mijn naaimachine loopt op die gare garen vast. Sommige zoals deze mooie blauw op een klosje van hout werkt nog wel goed. Na het werk een interessante webinar gevolgd van Marije Vogelzang. Dus vanavond even benen strekken na dag achter naaimachine en computer.

De twaalf broeders

Werk geïnspireerd op het sprookje De twaalf broeders van Grimm. Voor mijn nieuwe serie met cirkels maak ik werk van tweedehands damast, papier uit oude prentenboeken, naaigaren en een ronde lijsten van noten en kersenhout. Gekregen als restmateriaal. Heel blij mee. De inspiratie voor het werk haal ik uit sprookjes en verhalen over bloemen. Hier zijn lelies de bloemen die voorkomen in het sprookje De twaalf broeders.

Wede en bloemen weelde

Nu al plezier van de vele bloemen in onze tuin. Aan zee is het even leren wat er groeit. Tijdens de Covid crisis en net erna heb ik even geholpen bij Huiberts Biologische bloembollen. Sinds die tijd gaat al mijn zakgeld op aan hun bloembollen en akkerzaad. De verschillende narcissen van Huiberts zijn op z'n retour, de blauwe druif staat ook al een tijdje. Nu gaan de boshyacinten in bloei. Zo enthousiast ben ik over die bio bollen. Ik kijk de bloemen bijna de grond uit. Over grond gesproken. Ik ben palmkool aan het kweken, in onze aanbouw. Lekker warm en zonnig. Die vind ik ook zo mooi voor in de tuin.
Voor het tweede jaar komt de Wede van zaden van kunstenaar en activist Claudy Jongstra op en ik zie de bloemen er al in zitten. Blij dat ze het doen hier aan de kust van Callantsoog.

Lof aan LOOF festival in de polder

Wandelen met Monique, uitwaaien eigenlijk, want pittige wind. Heel helder, fijn en fris. Met veel vlinders, zeevlinders. De meeste te vlug voor mij voor een foto.
Zondagmiddag naar LOOF festival van het Johanna's Bos aan de Lotweg Anna Paulowna. Vriendin Floortje heeft tijdens het LOOF festival weer samen met haar zus onder de naar Zusters van Zo een winkel met handgemaakte en duurzame producten. Mooi vormgegeven met veel kleur en veel wol, zou dat door hun roots op Texel komen? Een vol festival schema met venkelsoep van Henny, kletsen, rondkijken op het terrein en in de woonkamerwinkel en drie theatervoorstellingen van Toneelschool Rotterdam. Lof voor LOOF in de polder van Anna Paulowna. Over lof gesproken, ik krijg er trek van. Over twee weken is er tijdens de Bloemendagen, op 19 en 20 april, een bijzonder diner op het erf van Johanna's Bos. Het Tulpen Diner, een viergangen diner bereid met en van biologische tulpenbollen.

Buiten niet vieren

Jarig met zonder verjaardag. Mars is jarig en dat vieren we niet. Hij schildert met dit heerlijke lenteweer het (nieuwe) huis van Teun. Ik bak taart en 's avonds koken Iete, Teun en ik voor hem. Vanwege de afgelopen reis van Mars en Teun naar Azië is het (weer) laksa soep. Het is dat mijn favoriete temperatuur 21 graden is, anders zou ik ook naar Thailand gaan voor die soep. Heerlijk.
Lekker makkelijk was het om heel Marcel zijn wensenlijst compleet te geven. Er stond namelijk maar één item op, een rare vogel van mij. Gestikt op een wit t-shirt. Voor deze koolmezen, ik maakte er direct drie, want groot verpakking t-shirts, gebruikte ik eerst een stempel die ik nog had van de verkoop Rare vogels op de Winterparade. Daarna naaide ik de vorm over met zwarte garen.
Met zonder het echt te vieren was het een fijne verjaardag met als extra feestelijkheid het stralende lenteweer.

Schuimblok op het land

Geel / roze blijft een snoepcombinatie. Spekkies en (zwembad) schuimblokken associatie. De bollenvelden rond Callantsoog staan er weer vol mee. Qua gif verlang ik er wel naar om naast Huiberts Biologische Bloembollen te wonen. Van de week moesten we in Julianadorp zijn. Daar reed een trekker met gif over de bollenvelden. Das echt zo smerig. Schuimbekkend reden we er langs. Huh? Schuim? Daar komt die schuimblokken associatie van mij natuurlijk vandaan. Haha. Maar serieus echt geen grap dat gif gebruik voor de bloemenproductie.
Pip is een echte Maine coon, dol op water. Geen punt, een plas op het erf. Ze had gewoon zin om precies daar eventjes te liggen.
In mijn atelier maak ik kepen, vinken en een uil. De naam van mijn blog komt van de keep vogel. Ik bladerde in een vogelboek voor geschikte naam, want zo werkt mijn hoofd. Naam voor een blog zoeken, dan begin ik bij vogels. Keep werd het en ik verzon er een uitleg bij K = kunst E = educatie E = en P = plezier.

Lievelingskleur geel

Geel is al een tijdje mijn lievelingskleur. De combinatie met blauw is dat al meer dan dertig jaar. Bekers uit de serie Zeee in groen en blauwtinten pak ik daarom met een geel papier in.
Omdat ik er zo dol op ben lees ik er ook over. De kleur geel geeft bijvoorbeeld hoop. Geel is de kleur van zonneschijn. Geel geeft energie, vrolijkheid, focus, geluk, kennis en wijsheid. De gele zon bij de Mayas wijst je op het belang van liefde en aandacht voor jezelf. Das toch mooi. Het blijft voorlopig mijn lievelingskleur.

Uit gebakken

De keramiek oven mocht uitgepakt. Zelfs met mijn festival benen had ik zin om er heen te rijden. Altijd zo benieuwd. Mijn werk was te gast, want mijn oven gaf een error.
Op de één of andere manier gaat bakken van keramiek samen met bakken van taart of brood. Vandaag was het brood.
Na het Paaspop festival waren ineens allerlei bloemen opgekomen. Een goede combinatie met mijn bekers uit serie Zeee, een tuin met bloemenzee.

Paaspop Schijndel 2024

Vrijdag, zaterdag en zondag was het één groot feest op het festival terrein van Paaspop in Schijndel. Het begon goed met optreden van Sophie Straat in de Phoenix tent. Daarna volgden er nog vele fijne optredens van onder andere Anouk, Diøn, Sophie Ellis Bexter, Ray Fuego, Die Antwoord, Bokoesam, De Jeugd van Tegenwoordig en Elmer. Met als hoogtepunten Editors en Wende. Wat een feest van geluk, licht, show, theater, vuurwerk en muziek was het.

Cirkels van bloemen

Vorig jaar kreeg ik een hele stapel prachtige cirkels van hout. Honderd stuks wilde ik gaan gebruiken. Een mooi project. Ooit zag ik in New York een expositie met een hele wand vol petrischaaltjes met felle kleuren, geïnspireerd op schimmels. Heel mooi en daarom blijft dat beeld al een jaar of twaalf in mijn hoofd zitten. Wat ga ik maken in cirkels? Wat maak ik graag honderd keer? Wat houd ik honderd keer vol? Geen idee. Ja, wel kleine, vage ideeën. In september tijdens festival Into the great wide Open dacht ik te weten wat ik wilde doen. Me laten inspireren door muziek. Honderd favoriete liedje vertalen in beeld. Prima idee. Enthousiast ging ik van Vlieland af. Dat ging ik maken. Dit kan ik honderd keer.
Het kwam niet van de grond. Dus sudderen. Nu ben ik begonnen en misschien worden het er maar twee. Thema is bloemen die voorkomen in sprookjes, mythen of sagen. Oude verhalen op tweedehands damast met bloemmotief.
Dit werk is geïnspireerd op de tulp. Die de oorsprong heeft in Turkije en de naam komt waarschijnlijk van tulband. Lekker. Of zou het dat ding op het hoofd zijn? De tulp lijkt natuurlijk daar op.
Voor Blauwdruck in Zwolle maakte ik een postpakket met Enjoy the little things slingers. Klein geluk blijven vieren.

Glazuren in de schaduw

Vandaag buitenshuis bekers glazuren, want mijn keramiek oven geeft twee foutmeldingen. Daarna taart eten bij mijn ouders, want mijn pa is jarig. Een mooie schaduw met hond viel na het eten op hun muur.

Bleek het mijn ergernis te zijn

Gisteren dronken we koffie in de tuin. Het stonk ineens. Bleek. Huh? Buiten bleek gebruiken? De juf in mij wil dan de wereld redden en de buren leren dat het door de RIVM verboden is om bleek buiten te gebruiken. Dat alles dood gaat en het bleek ook nog eens in het grondwater komt. Ik zucht, ga met mijn koffie binnen zitten en zucht nog maar eens en ga mijn atelier in.
Vandaag rook ik het weer. Dan maar even uitwaaien aan zee. Want frustratie nam mijn inspiratie over. Loop langs. Loop verder. Loop toch terug. Hij wist het niet, werkt wel, maar ik wist het niet.
Op het strand is het druk. Ook in de duinen. Daar begint de juf in mij weer te grommen. Hoezo ga je door de duinen rennen met je kinderen en loslopende honden? De duinen beschermen ons en is een (broed)gebied voor vele vogels, hazen, konijnen, insecten en vossen. Heel de wereld is van de mens, laat het duingebied met rust. Gefrustreerd richt ik me op al het vuil dat is aangespoeld. Enorme aantallen kapot gespoelde bier- en frisdrank blikjes liggen in de vloedlijn. Ik loop meerdere keren naar de vuilcontainer. Zie dat andere mensen dit doen, daar word ik gelukkig van. Ook van de skeletten tussen de houtjes, schelpen en krabben. Ik blijf me generen omdat ik dol ben op skeletten. Zie dan dat kleine kopje, een mix van een spitsmuis en een olifant. Of dat stuk schedel met twee tanden er nog in. Prachtig vind ik dat er uit zien.